Wat ik uit een (vluchtig) bladermoment begrijp: Sheshadri denkt verder op de suggestie van Agamben dat er een cruciaal verschil is tussen de manier waarop dieren en kinderen 'zonder taal' zijn, en begrijpt vanuit daar hun relatie tot de wet. Zij bespreekt dit aan de hand van een 'figuur' dat een liminale positie inneemt t.o.v. de wet, het zogenaamde 'wilde kind.'
Meer als ik het daadwerkelijk gelezen heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten