Aha!

Aha – een onverwachte link tussen slavernij en verkrachting. In een voetnoot in Felman’s Juridical Unconscious (p.206):

“During Reconstruction, for example (when marital “chastisement” was no longer recognized as a husband’s right), southern judges responded to the abolition of slavery by closing the law’s eye to domestic abuse. (See Laura F. Edwards, “The Marriage Conventant is at the Foundation of All Our Rights’: The Politics of Slave Marriages in North Carolina after Emancipation,” La wand History Review [1996]: 81-124. 

 Zie ook Siegel, “The Rule of Love’: Wife Beating as Prerogative and Privacy” en Hendrik Hartog, “Lawyering, Husbands’ Rights and ‘the Unwritten Law; in Nineteenth-Century America,” Journal of American History 84 [1997): 67-96.

De zgn 'matrimonial causes acts' zijn ook van deze periode. Zie wikipedia hierover. Het boek "Uneven Developments" van Mary Poovey besteedt hier een hoofdstuk aan.

Dred / Rodney / OJ

Shoshana Felman stelt in haar Juridical Unconscious dat de echo’s van de ‘uitbarsting’ n.a.v. de Dred Scott zaak wellicht nog lang niet uitgeklonken zijn. Zo beweert ze dat de intense reacties op de Rodney King en de OJ Simpson zaak er wellicht mee in verband staan. 

Ze schrijft: “Simpson’s ultimate surrender and return as state property – enacts or reenacts in the collective memory at once the recent drama of the high-speed chase of Rodney Kin (ironically pursued for speeding) and a more ancient primal scene of running slaves pursued so as to be returned tot her proper, legal owners.” (204) 

Django Unchained

Een van de briljante aspecten van Tarantino’s Django Unchained is dat hij de mythe van de cowboy (de vigilante die zich (soeverein) niet onderwerpt aan de wet maar zich heen en weer beweegt over de frontier van onze cultuur), aan de mythe van de slaaf, die (zo lijkt het) de dialectische tegenpool van de cowboy is. De cowboy handelt (actief) zonder tussenkomen van de wet, en de slaaf wordt behandeld (passief) zonder bescherming van de wet. 

Het feit dat het in Hollywood (tot Tarantino) ‘filmgrammaticaal’ onmogelijk was om de twee genres / mythes te combineren – een klassieke cowboyfilm (Ford, Hawkes, etc.) kan geen verwijzingen naar slavernij bevatten (hoe historisch accuraat dat ook zou zijn), omdat de slavernij de (verdrongen?) onderkant van de mythe van de cowboy is. Ten opzichte van de Cowboy (die soeverein handelt) zijn we allemaal als slaven (zoals ook bleek uit het geopolitieke optreden van de VS in de periode 2001-2011).

(En natuurlijk kon Tarantino dit alleen in beeld brengen door ‘spagghetti’ te gaan.)

N.B.

[N.B. ik vind dat Cover die stelt dat het geweld van de wet (wat hij noemt de ‘pain and death’ waar rechtsuitoefening mee gepaard gaan) het tegenovergestelde is van ‘betekenis.’  ((In Shoshana Felman’s parafrase): “Pain and death (which the law inflicts) are by definition what cannot be understood, what cannot be transformed into meaning by those who suffer them. Legal meaning, therefore, is not shared by those whom the law overwhelmes.”) De ‘pijn’ die hier wordt opgeroepen is genderspecifiek en is dus niet zo generiek en betekenisloos als Cover lijkt te suggereren.]

Dred Scott & Force Feeding

De Dred Scott deelt – denk ik – met de force-feeding zaak (van de suffragettes) het feit dat het (historisch gezien) een tipping over moment bleek te zijn waarin het (impliciete) geweld van de juridische orde (waar Robert Cover het ook over heeft in “Violence and the Word”) ineens gedramatiseerd en zichtbaar voor iedereen werd, waarna de publieke opinie veranderde.

Het force feeding maakte (ineens) het geweld van rechtshandhaving onverdraaglijk voor een groot deel van het publiek. Dit was ongetwijfeld zo omdat het naar binnen proppen van de voedsel brengende slangen teveel deed denken aan een verkrachting (verkrachtingsvergelijkingen domineerden de gehele discussie over force feeding), zodat we hier ook weer zien dat een ‘juridisch spektakel’ dat (via de media) reist gaat resoneren met andere ‘scenes,’ en daar betekenissen, connotaties, en affectieve structuren van gaat overnemen.  En verkrachting is – natuurlijk – juridisch gezien verbonden met het issue waar de suffragettes door gepreoccupeerd waren: de rechtspositie van vrouwen. Het feit dat het nog decennia na het veroveren van het vrouwenkiesrecht duurde voordat verkrachting-binnen-het-huwelijk strafbaar werd heeft natuurlijk alles te maken met de juridische status van vrouwen als ‘eigendom’ van hun man, of als ‘onderdeel’ van de oikos. Verkrachting – of liever de ‘verkrachtbaarheid’- van vrouwen bepaalde hun paradoxale juridische status: als subjecten en als ‘penetreerbare’ lichamen waarvan de ‘onschendbaarheid’ gelimiteerd was.

Wat ik me afvraag: hoe zat het rond 1913 – het hoogtepunt van de forcefeedingscrisis – met verkrachtingswetgeving? Welke historische gebeurtenissen, literaire of populaire teksten over verkrachting grepen de verbeelding? Hardy’s Tess d’Ubervilles?

Wat interessant is aan de Dred Scott casus is niet alleen de overduidelijke onrechtvaardigheid van het vonnis in onze ogen, maar (ook) het feit dat het (net als in het geval van de Suffragettes) ook door tijdgenoten werd gezien als zo’n duidelijke juridische dwaling dat het leidde tot een crisis in het functioneren van de wet. In het geval van de Suffragettes werd de wet opgelapt door vrouwen kiesrecht te geven, en in het geval van Dred Scott leidde het tot de burgeroorlog. 

Platformbijeenkomst op 4 november

Maandag 4 november (16:00-18:00) komt het Leids Platform voor Literatuur, Recht en Retorica weer bijeen om de discussie over 'Legal Bodies' voort te zetten. Het onderwerp van onze bijeenkomst is: "Personhood." We zullen daarbij een historische juridische casus bespreken, twee theoretische teksten en een literaire tekst.

De historische casus is de Dred Scott zaak. Dredd Scott, een Amerikaans slaaf, probeerde in 1857 d.m.v. een rechtszaak zijn vrijheid af te dwingen. Informatie hierover kan je hier op wikipedia vinden.

Daarnaast bespreken we twee theoretische teksten (laat het weten als je per email een pdf wil ontvangen):

* Edward Mussawir, "Personal Jurisdiction: The 'Method of Dramatization' in the 'Law of Persons," in Jurisdiction in Deleuze. The Expression and Representation of the Law. London en New York: Routledge, 2011: 21-37.

* Stephen Best, "The Slave's Two Bodies," in The Fugitive's Properties: Law and the Poetics of Possession. Chicago: University of Chicago Press, 2004: 1 - 25.

Tenslotte hopen we de roman The God of Small Things (1996) van Arundhati Roy in once discussie the betrekken.

Een pdf van het boek van Roy kan je hier vinden.

Een reeks historische documenten, krantenartikelen over de Dred Scott zaak zijn hier beschikbaar op de site van de Library of Congress.

Iedereen (inclusief studenten, arbeiders en soldaten) is welkom.

Locatie: Lipsius-gebouw (Universiteit Leiden), zaal 030.